پروژه «مطالعه ساختاری، آسیب‌شناسی و طرح حفاظت نقش‌برجسته‌های سنگی طاق‌بستان» زیر نظر اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی کرمانشاه و توسط متخصصان مرمت آثار تاریخی در حال انجام است. به‌گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کرمانشاه، ثریا باباخانی مدیر پایگاه تاریخی طاق بستان در خصوص جزئیات این پروژه گفت: «بر اساس شرح خدمات مصوب این پروژه، ابتدا مطالعات مقدماتی در فاز یک برای ارائه طرح حفاظت انجام خواهد شد و عملیات اجرایی در فاز دوم پس از انجام مطالعات مقدماتی و بر اساس نتایج حاصل از آن اجرا می‌شود.» او اضافه کرد: «مستندنگاری و فتوگرامتری به همراه آسیب نگاری با ارائه تصاویر تخت و مدل سه بعدی از نقوش برجسته و محوطه و عرصه مجموعه طاق بستان، ساختارشناسی فیزیکی و شیمیایی سنگ های محوطه با انجام مطالعات آزمایشگاهی، آسیب شناسی سنگ‌ها و شناسایی الگوهای فرسایش نقوش برجسته و رسوبات سنگ‌ها، ارائه طرح حفاظت جامع نقوش برجسته سنگی طاق بستان و پیشنهادهای اجرایی برای پاک‌سازی رسوبات، اصلاح مداخله‌های نادرست پیشین و پر کردن درز‌ها و شکاف‌ها، تثبیت و استحکام‌بخشی ترک‌ها و پوسته‌های متورق سنگ‌ها و مرمت بخش‌های تخریب شده از مهمترین اقداماتی است که در این پروژه انجام خواهد شد.» او در ادامه گفت: «در این طرح تمام مواد و روش های پیشنهادی در چهارچوب شیوه‌ها و مبانی نوین علم حفاظت و مرمت خواهد بود. لذا بر اساس شناخت آسیب‌ها و ساختار سنگ‌ها، مواد و روش‌های پیشنهادی این طرح، طی انجام آزمون‌های پیرسازی آزمایشگاهی و میدانی برای دستیابی به بهترین روش حفظ و مرمت نقوش برجسته سنگی با رعایت کمترین مداخله و حفظ اصالت نقوش برجسته پیش بینی و ارائه می شود.» باباخانی اضافه کرد: «پیشنهاد و طرح حفاظت ارائه شده پس از کسب مجوزهای لازم از شورای فنی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و نظارت اداره کل امور پایگاه های این وزارت خانه قابل اجرا خواهد بود.» طاق بستان، مجموعه باارزشی از شاهکار هنر و فرهنگ دوره ساسانی در کرمانشاه است که بر صخره کوه و کنار چشمه پرآب و منظری از طبیعت، نمایشگر صحنه‌های تاج ستانی اردشیر دوم و شاپور دوم احتمالا خسروپرویز و نیز حجاری هنرمندانه از صحنه های شکار و بزم با ظرافت و جزییات هنری دوره ساسانی است که بیش از سی سال است که هیچ‌گونه اقدام حفاظتی برروی نقوش برجسته آن انجام نشده و نیازمند توجه ویژه و اقدامات مناسب علمی و عملی برای حفظ و نگهداری آن است.