طرح «مطالعاتی انسان‌شناختی تجربه زیسته زنان از زلزله سرپل ذهاب» از سلسله طرح‌های پژوهشکده مردم‌شناسی با هدف درک تجربه زیسته زنان سرپل ذهاب از زلزله انجام شد.
به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، علیرضا حسن‌زاده رئیس پژوهشکده مردم‌شناسی امروز یکشنبه ۳۰ شهریور ۹۹ درباره این طرح، گفت: «زلزله به لحاظ گستره تأثیراتی که بر زندگی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی افراد دارد و همچنین حجم انبوه تغییرات اجتماعی که به دنبال می‌آورد، متغیر مهمی در تحول حیات اجتماعی جوامع محسوب می‌شود.»
او با اشاره به این نکته که پیامدهای اجتماعی فاجعه بر اساس سن، جنسیت، طبقه اقتصادی و اجتماعی متفاوت است و کودکان، زنان و افراد کم‌درآمد، آسیب بیشتری در گروه آسیب‌دیدگان فاجعه را تجربه می‌کنند، تصریح کرد: «پژوهش حاضر به مطالعه انسان‌شناختی تجربه زیسته زنان از زلزله پرداخته و نتایج مهمی را برای به‌کارگیری در مرحله پیش از بحران با توجه بحران‌خیز بودن ایران به دست آورده است.»
مینو سلیمی مجری این طرح نیز در ادامه گفت: «مطالعه حاضر پژوهشی مردم‌شناسی است که با هدف درک تجربه زیسته زنان سرپل ذهاب از زلزله انجام شده است.»
او افزود: «مطالعه تجربه زیسته زنان و توجه به کارکرد مثبت آنان در جامعه و اعتماد و مشارکت دادن آنان در جریان بازسازی‌های اجتماعی، فرهنگی جامعه فاجعه‌دیده می‌تواند به صورت چشمگیری مؤثر باشد زیرا آن‌ها بخشی از یک شبکه روابط اجتماعی فعالی هستند که خبر یا اطلاعیه هشدار را از طریق کانال‌های غیررسمی دریافت می‌کنند.»
سلیمی خاطرنشان کرد: «به این ترتیب زنان می‌توانند هم گیرنده و هم انتقال دهنده خوبی برای پیام‌های هشدار، ایمنی و بازسازی‌های اجتماعی و فرهنگی در برابر خطرات ناشی از زلزله تلقی شوند.»
او اظهار کرد: «زنان می‌توانند در ایجاد فرهنگ ایمنی و بازسازی زودهنگام جامعه فاجعه‌دیده در جامعه فعالیت‌های پیشگیرانه و ضروری پس از بحران‌های طبیعی به ویژه زلزله نقش‌های مهمی را ایفا کنند.»
این پژوهشگر افزود: «زنان در شهر زلزله‌زده سرپل ذهاب، از ریسک آسیب‌پذیری بالاتری در قیاس با مردان برخوردارند و شناخت به کم و کیف این آسیب‌پذیری و بسترهای شکل‌گیری و تداوم آن ضرورت انجام دادن مطالعه در این زمینه را نشان می‌دهد.»
او عنوان کرد: «با عنایت به چنین ملاحظاتی در خصوص وضعیت زنان در هنگام بروز سوانح و میزان آسیب‌پذیری آنان از یک سو و شیوه بهینه مدیریت ریسک این سوانح، با هدف کاهش میزان آسیب‌پذیری زنان و بهره‌گیری از مطالعاتی که تجربه زیسته زنان را مورد مطالعه قرار داده، ضروری است.»